Nadat onze drie vorige honden binnen 1 jaar en 4 dagen waren overleden, waren we er van overtuigd dat het beter was om maar geen Stabijtjes meer in huis te hebben. Dat hebben we zeggen en schrijven 2 maanden volgehouden. Al snel kwam mij ter ore dat er op het Zandhiem een nestje verwacht werd. Het Zandhiem is voor ons bijzonder omdat beide reuen die we gebruikt hebben voor de nestjes van Geesje ook van Het Zandhiem kwamen.

En zo kwam in april 2019 Vroukje Teuntje v.h. Zandhiem (NHSB: 3149662) bij ons wonen. Dat hebben we geweten! Teuntje is géén Stabij, zou je zeggen. Ze is vlot en spontaan, ze vindt elke aandacht van een mens een feestje, is voor bijna niets bang en vooral: ze zwemt niet! Wat ze wel is: vreselijk slim, leergierig, snel en héél bijzonder.

Teuntje vindt er niets aan om te apporteren, dus de jachtcursus hebben we al snel weer opgegeven. In de plaats daarvan gaan we elke week mantrailen. Bij mantrailen moet de hond puur op geur een persoon opsporen. En dat vindt ze geweldig! Ze staat dan luid blaffend te wachten tot het haar beurt is om 'de boef te vangen'.